Misschien heb je al gezien dat er overal Meriëm staat en geen Mirjam meer.
Hoe zit dat nu? Je heet toch Mirjam?
Nee, ik heet Meriëm (spreek uit als Merriyem). Zo hebben mijn ouders mijn genoemd bij mijn geboorte.
Ja, Mirjam heeft dezelfde betekenis, enkel een andere schrijfwijze. Het komt allemaal van Maria (moeder van Jezus/Isa) ofwel Maryam.
In de praktijk leer ik hoogbegaafden zichzelf te zijn, dan moet ik dat zelf ook doen.
Toen ik als kind bedacht om mijn roepnaam te veranderen naar Mirjam deed ik dat om erbij te horen. Bij de Nederlandse maatschappij, bij mijn vrienden en hopend op een goede kans in de arbeidsmarkt. Mijn vader schreef mij in bij de gemeente als Meriem zonder trema, op zijn frans. Dit werd dus ook heel anders uitgesproken door Nederlanders.
Mirjam is veel makkelijker voor iedereen, dacht ik, een werkgever kiest sneller de brief van Mirjam uit dan die van Meriem. Maar thuis was ik Meriëm en buiten de deur Mirjam. Ik voelde altijd me altijd trots als ik mij voorstelde als Mirjam, het klonk Nederlands en chic. Ik voelde me meer Mirjam dan Meriëm, ik schaamde me zelfs voor Meriëm.
Een maand geleden terwijl ik een lezing gaf, kwam ik tot de ontdekking dat ik mij niet meer hoef te bewijzen op de arbeidsmarkt. Inmiddels run ik al een paar jaar mijn eigen praktijk. Dus hoef ik mij niet meer te bewijzen.
Inmiddels heb ik 4 lezingen/teamtrainingen gegeven met mijn eigen naam Meriem, met trema, zodat het goed wordt uitgesproken.
Toen ik op volwassen leeftijd ontdekte dat ik hoogbegaafd was, dacht ik dat mijn puzzel compleet was.
Maar eigenlijk is hij nu pas compleet met mijn eigen naam.
Ken jij iemand die een andere naam gebruikt vanuit dezelfde redenen. Geef hem haar de moed/motivatie om dat te veranderen en de eigen naam te gebruiken.
Je bent wie je bent!